الگوی مصرف بیانگر نوع، شکل، کمیت و کیفیت مصرف توسط یک فرد، خانوار، سازمان یا جامعه است. این الگو تحت تأثیر عوامل مختلفی چون فرهنگ، شرایط جغرافیایی، اقتصادی و سیاسی، امکانات علمی و فناوری و غیره شکل میگیرد. متأسفانه الگوی مصرف در ایران با نارساییهایی، از قبیل اتلافزا بودن، غیر اقتصادی بودن، وابسته بودن، دارای کیفیت پایین بودن و غیره قابل تشخیص است. یکی از وظایف اساسی "مدیریت لجستیک"، برنامهریزی، سازماندهی، کنترل و به طور کلی اداره بهینه مصرف است. از این رو، میتوان ادعا کرد، "الگوی مصرف"، هر شکل و وضعیتی که داشته باشد (مثبت یا منفی) نتیجه سیاستگذاریها، تصمیمگیریها و برنامهریزی مدیران لجستیکی، به طور اخص و مدیران اقتصادی جامعه به طور اعم، چه در سطح خرد و چه در سطح کلان میباشد. بنابراین، با توجه به مشکلات و نارساییهایی که در الگوی مصرف کنونی وجود دارد، رسالت و مسئولیت مدیریت لجستیک در این خصوص و بهویژه در بهبود الگوی مصرف، موضوعی نیست که بتوان نادیده انگاشت. در این مقاله سعی بر این است، ضمن آشنایی نظری با الگوی مصرف در ایران، راههای عملی برای دگرگونسازی و بهبود آن پیشنهاد گردد. در این راستا، بر راهبرد استانداردسازی مصرف، به عنوان یک راه حل عملی که قابل استفاده در بهبود الگوی مصرف خانوارها و سازمانهای بزرگ مصرفکننده، نظیر سازمانهای نظامی، دانشگاهها، زندانها و سایر دستگاههای دولتی و غیردولتی میباشد، تأکید شده است.
)