هماهنگی واحدهای نگهداری و تعمیرات با بخشهای پشتیبانی کننده، اجرای سیاستهایی به منظور کاهش هزینههای تعمیرات، استفاده از پتانسیلهای موجود ملی در قالب قراردادهای پیمانکاری در خصوص سرویس دهی به نیازهای تعمیراتی ارگانهای نظامی و نحوه تقسیم کار بین واحدها، همچنین ویژگی ارتباط، کنترل و نظارت بر عملکرد آنها در سطوح مختلف از جمله مواردی است که ارتش آمریکا لزوم اجرای آنرا بعد از جنگ خلیج فارس در قالب یک سیستم خاص تجربه نموده است. مقاله حاضر اشارهای هر چند گذرا بر ویژگی سیستم مذکور دارد.