کشورهای مختلف، با دارا بودن مزیت‌های نسبی، از قبیل وفور برخی اقلام، دستمزد پایین، برتری‌های فن‌آوری و ...، می‌توانند مازاد تولیدات خود را با یکدیگر مبادله کنند و در مجموع از حداقل منابع حداکثر بهره‌وری را حاصل نمایند در این راستا اتاق بازرگانی بین‌المللی موسوم به (ICC) برای تسهیل مناسبات بازرگانی کشورها، اصطلاحات استانداردی را تدوین نموده است تا از طریق بکارگیری آن اصطلاحات موانع موجود فرا راه این مناسبات، مرتفع گردند. مقاله حاضر به تبیین این روش‌های متعارف بین‌المللی پرداخته و خوانندگان را با کلیات آن آشنا می‌سازد.
)