بررسی عوامل مؤثر بر تاب‌آوری شرکت‌‌ها در شرایط بروز اختلالات زنجیره تأمین (مطالعه موردی: شرکت‌‌های تولیدی شهرک صنعتی البرز در استان قزوین)

نوع مقاله : کاربردی

نویسندگان

1 گروه مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)،قزوین

2 استادیار دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)

3 گروه مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین

چکیده

تاب‌آوری یکی از عوامل حائز اهمیت برای بقای شرکت‌‌ها و زنجیره تأمین آن‌‌ها در برابر انواع اختلالات می‌‌باشد. در این میان آن دسته از شرکت‌‌هایی که تاب‌آوری بالایی داشته باشند در شرایط بروز اختلالات موجود در زنجیره تأمین، پایداری خود را حفظ می‌‌کنند. از این‌‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر تاب‌آوری شرکت‌‌ها است تا در شرایط اختلال بتوانند در برابر تغییرات،  خود را حفظ نمایند.این تحقیق ازلحاظ هدف، یک تحقیق کاربردی است،  ازلحاظ نوع و ماهیت تحقیق، یک تحقیق توصیفی- تحلیلی و ازلحاظ روش، یک تحقیق پیمایشی- مقطعی است. داده‌‌های آماری موردنیاز با روش نمونه­گیری تصادفی ساده از طریق توزیع پرسشنامه میان نمونه‌‌ای 180 نفری از مدیران ارشد و کارشناسان آشنا به مفهوم زنجیره تأمین شرکت‌‌های تولیدی شهرک صنعتی البرز جمع‌آوری‌شده و با استفاده از تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌‌افزارهای Smart PLS و SPSS تحلیل‌شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در شرایط اختلال پایین عوامل جهت‌‌گیری اختلالات زنجیره تأمین، مدیریت دانش، استراتژی منابع انسانی و رقابت‌‌پذیری پویا بر تاب‌آوری شرکت نقش دارند. ولی در این شرایط، پیکربندی مجدد منابع و نوآوری سازمانی، هیچ‌‌یک نقش میانجی‌‌گری ندارند. از طرفی در شرایط اختلال بالا، عوامل پیکربندی مجدد منابع، مدیریت دانش، رقابت‌‌پذیری پویا بر تاب‌آوری شرکت اثر معنادار و مستقیمی دارند. همچنین پیکربندی مجدد منابع بر رابطه بین جهت‌‌گیری اختلالات زنجیره تأمین و تاب‌آوری شرکت اثر میانجی‌‌گری معناداری دارد. درحالی‌که نوآوری سازمانی بر رابطه بین مدیریت دانش و تاب‌آوری اثر میانجی‌‌گری ندارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the factors affecting firm`s resilient in supply chain disruptions situation (Case study: Alborz industrial town manufacturing firm’s in Qazvin province)

نویسندگان [English]

  • nasrin eyvazlo 1
  • Mohsen Alvandi 2
  • Mahdi Nasrolahi 3
1 Department of Industrial management, Faculty of Social Sciences, Imam Khomeini International University, Qazvin.
2 Assistant Professor in Industrial of Imam Khomeini
3 Department of industrial management,Faculty of Social Sciences, Imam Khomeini International University, qazvin
چکیده [English]

Purpose: Resilience is one of the most important factors against different types of disruption to maintain organizations survival and their supply chain. In the meantime, firms with high resilience, remain stable in supply chain disruption situation. Therefore, this study is proposed to investigate the factors affecting firm’s resilience to maintain their optimal status in the disruption situations. 
Methodology: This study in terms of objective, is an applied one, and is a descriptive-analytic research in terms of type and nature of research, and it is a sectional survey in terms of method. The required statistical data were collected by the use of simple random sampling method and distributing questionnaires among 180 managers of Alborz industrial towns. In order to analyze the data we used the Structural Equation Modeling Smart PLS and SPSS software. 
Findings: Outcomes indicated that in low disruption situation, involved factors in supply chain disruption orientation, knowledge management, human resources strategy and dynamic competitiveness are affected by the firm’s resilience. However, in these circumstances, the resources reconfiguration and organizational innovations have no mediating role. Also, in high disruption situation, resources reconfiguration, knowledge management and dynamic competitiveness have a significant and direct effect on firm’s resilience. On the other hand, resources reconfiguration has a significant mediating effect on the relationship between the supply chain disruption orientation and firm’s resilience. But, organizational innovation has no mediator effect on the relationship between knowledge management and firm’s resilience.  
Contribution: The conceptual model of study is new and based on investigated which we did in several studies. According to the conducted studies, it is the most comprehensive model presented the factors affecting the firm resilience in terms of supply disruptions for the first times in Iran, which has been tested in two situation of low disruption and high disruption.
Implications: The results of study will help firms to prepare themselves by applying the factors which are effective on resilience before occurring disruption. It will also be effective for firms that are in disruption situation and those one that will to improve their resilience.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Resilience
  • supply chain
  • low disruption
  • high disruption

مراجع

[1]. Chopra, S., Reinhardt, G. & Mohan, U. (2007). The importance of decoupling recurrent and disruption risks in a supply chain. Naval Research + 1Logistics (NRL), 54, 544-555.
[2]. فکورثقیه، امیرمحمد؛ الفت، لعیا؛ فیضی، کامران و امیری، مقصود (1393)، «مدلی برای تاب‌آوری زنجیره تأمین جهت رقابت‌‌پذیری  در شرکت‌های خودروسازی ایران»، نشریه مدیریت تولید و عملیات، سال هشتم، شماره اول.
[3]. Christopher.  & Peck, H. (2004). Building the resilient supply chain. The international journal of logistics management, 15:2, 1-14.
[4].جعفرنژاد، احمد و محسنی، مریم(1394)، «ارائه چارچوبی برای بهبود عملکرد زنجیره تأمین تاب‌‌‌‌آور»،  فصلنامه علمی ترویجی مدیریت زنجیره تأمین، سال هفدهم، شماره 48.
[5]. Ponomarov, S. Y. & Holcomb, M.C. (2009). Understanding the concept of supply chain resilience. The International Journal of Logistics Management.  20:1, 124-143.
[6]. Blackhurst, J., Dunn, K. S. & Craighead, C. W. (2011). An empirically derived framework of global supply resiliency. Journal of Business Logistics, 32:4, 374-391.
[7]. Azevedo,G. Carvalho, H. & Cruz M.V. (2011). The influence of green practices on supply chain performance: a case study approach. Transportation Research Part E: logistics and tralogistics review,  47:6, 850-871.
[8]. Bhamra, R., Dani, S. & Burnard, K. (2011). Resilience: the concept, a literature review and future directions. Inter National Journal of Production Research, 49:18, 5375-5393.
[9]. حسامی، حسام و ساوجی، آوا(1391)، «مدیریت ریسک در مدیریت زنجیره تأمین»، فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، شماره 9، 37-44.9.
[10]. Sheffi, Y. (2005). The resilient enterprise: Overcoming Vulnerability for competitive advantage. Cambridge, MA: MIT Press. 42-65.
[11]. Sodhi, M. (2005). How to do strategic supply chain planning. Sloan Management Review, 45:1, 69-75.
[12]. Zsidisin, G. A. (2003b). A grounded definition of supply risk. Journal of Purchasing & Supply Management, 9:5, 217-224.
[13]. Christopher. M, & Lee. H. (2004). Mitigating supply chain risk through improved confidence. International Journal of Physical: Distribution & Logistics Management, 34, 388-396.
[14]. Tang, C.S. (2006). Robust Strategies for Mitigating Supply Chain Disruptions.  9:1, 33-45.
[15]. Kleindorfer, P., & Saad, G. (2009). Managing Disruption Risks in Supply Chain. Production and Operations Management, 14:1, 53-68.
[16]. Mitchell, T. & Harris, K. (2012). Resilience: A risk management approach. Overseas Development Institute.
[17]. Chopra, s. & Sodhi, M. (2014). Reducing the risks of supply chain disruptions. MIT Sloan Management Review, 55:3, 73-80.
[18]. Wu, T., Blackhurst, J. & Chidambaram, V.  (2006). A model for inbound supply risk analysis. Computers in Industry, 57:4, 350-365.
[19]. Craighead, C.W. & Blackhurst, M.J. (2007). the severity of supply chain disruptions: design characteristics and mitigation capabilities. Decision Science , 38:1, 131-156.
[20]. Sheffi, Y. & Rice, J.B. (2005). A supply chain view of the resilient enterprise. MIT Sloan Management Review, 47:1, 41.
[21]. McManus, S., Seville, E., Vargo, J. & Brunsdon, D. (2008). facilitated process for improving organizational  resilience. Natural Hazards Review, 9:2, 81-90.
[22]. Hamel, G. & Valikangas, L. (2003) ‘the quest for resilienc’, Harvard Business Review, 81, 52-65.
[23]. صفایی قادیکلائی، عبدالحمید ولی پور پرکوهی، سحر(1394)، «ارائه چارچوبی برای ایجاد زنجیره تأمین تاب‌‌آور»، اولین کنفرانس بین‌المللی حسابداری، مدیریت و نوآوری در کسب‌وکار، گیلان.
[24]. جلالی، محمد(1393)، «ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌‌آوری شرکت‌‌های کوچک و متوسط(موردمطالعه: قطعه سازان صنعت خودرو)»، پایان‌‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
 [25]. Rajesh, R. & Ravi, v. (2015). Supplier selection in resilient supply chains:  a grey relational analysis approach.  Journal of Cleaner Production, 343-359.
[26]. Mensah, P. &  Merkuryev, Y. (2014). Developing a resilient Supply chain. Social and Behavioral Sciences, 309-319.
[27]. Cardoso, S. R., Barbosa-Povoa, F. D., Relvas, S. & Novaisa, A. Q. (2014). Resilience assessment of supply chains under different types of disruption. Proceedings of the 8th International Conference on Foundations of Computer-Aided Process Design FOCAPD, Cle Elum, Washington, USA. 759-764.
[28]. Marchese, k. O’Dwyer, J. (2008). From risk to resilience: Using analytics and visualization to reduce supply chain vulnerability. Deloitte Review, 14.
[29]. Folke, C. (2006). Resilience: the emergence of a perspective  for social-ecological systems analysis. Global environmental change, 16:3, 253-267.
[30].  Gibson, c. & Tarrant, M. (2010). A conceptual models approach to organizational resilience.  Australian Journal of Emergency Management, 25:2.
[31]. Stephenson, A. (2010). Benchmarking The Resilience of Organisations.  A thesis submitted in partial fulfilment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in the Civil and Natural Resources Engineering Department, University  of Canterbury.
[32]. Ates, A. & Bititci, U. (2011) ‘Change Process: A key  enabler for building resilience SMES’, International Journal of Production Research, 49:18, 5601-5618
[33]. Erol, O., Brian J.S. & Mansouri. M.O. (2010). A Framework for investigation into extended enterprise resilience. Enterprise Information Systems, 4:2, 111-136.
[34]. Pettit, T., Fiksel, J. & Keely L. (2008). Ensuring supply chain resilience: Development of a conceptual framework.  Journal of Business Logistics, 65-117.
[35]. Carvalho, H, Azevedo, C.G. & Cruz-Machado, V. (2012). Agile and resilient approaches to supply chain management: influence on performance and competitiveness. Logistics research, 4:1, 49-62.
[36]. Mamouni, L.E.A., Mazzarol, T., Ghadouani, A. & Schilizzi, S.G.M. (2014). the resilience architecture framework: four organizational archetypes. European Management Journal, 32,104-116.
[37]. Richtner, A., Lofsten, H. (2014). Managing in turbulence: how the capacity for resilience influences creativity. R&D Management, 4:2, 137-151.
[38]. Ambulkar, S., Blackhurst, J. & Grawe, S. (2015). Firms Resilience to Supply chain Disruptions: scale development and empirical examination. Journal of Operation Management.
[39]. Mafabi, S., Munenend, J. & Ntayi, J. (2012). Knowledge Management and Organisational Resilience. Journal of Strategy  and Management, 5:1, 57-80.
[40]. Pal, R., Torstensson, H. & Mattila, H. (2014). antecedents of organizational resilience in economic crises an empirical study of swedish textile and clothing SMEs. International Journal of Production Economics, 147, 410-428.
[41]. Lenginck-Hall, M.L. & Beck, T.E. (2011) ‘developing  a capacity for organizational resilience through strategic human resource management’, Human Resource Management Review, 243-255.
[42]. Bode, C., Wagner, S.M., Petersen, K. J. & Ellram, L. M. (2011). Understanding  responses to supply chain disruptions: insights from information processing and resource dependence perspectives. Academy Management Journal, 54:4, 833-856.
[43]. داوری، علی و رضازاده، آرش(1392)، «مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار PLS»، چاپ اول، انتشارات جهاد دانشگاهی، تهران.
مدیریت زنجیره تأمین
دوره 21، شماره 64
آبان 1398
صفحه 33-50

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 22 شهریور 1398
  • تاریخ بازنگری: 15 دی 1398
  • تاریخ پذیرش: 20 دی 1398

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار